հետաքրքրասիրություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɛtɑkʰɾkʰɾɑsiɾutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ հետաքրքրասիրութիւն
վանկեր՝ հե•տա•ք(ը)ր•ք(ը)•րա•սի•րութ•յունհ
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- հետաքրքրասեր լինելը, հետաքրքրասերի հատկությունը, անձի բնավորության դրական գիծ, որը դրսևորվում է նոր գիտելիքներ ձեռք բերելու ցանկության, զանազան երևույթների նկատմամբ հետաքրքրության ձևով
- հետաքրքրասերի արարք՝ վերաբերմունք
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- հետաքրքրություն, հարցասիրություն, տեղեկասիրություն, լսասիրություն, քննասիրություն
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։