հետո

Հայերեն

«հետո» ժեստը հայերեն ժեստերի լեզվով

• ՄՀԱ՝ [hɛˈtɔ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ հե•տո 

Մակբայ

1. որևէ ժամանակակետի կամ գործողության հաջորդելով, ապա, այնուհետև ◆ Հանգստացավ, հետո սկսեց պարապել։
2. ըստ տեղի՝ աստիճանի՝ կարգի հաջորդելով մեկին՝ մի բանի ◆ Գետի աջ ափին շուկան է, հետո՝ կինոթատրոնի շենքը։
3. հետագայում, ոչ ներկայումս ◆ Այդ մասին հետո կմտածենք։
4. որևէ ժամանակակետի անմիջապես հաջորդելը ◆ Զեկուցումից հետո ծավալվեց մտքերի աշխույժ փոխանակություն։
5. որևէ բանից նշված ժամանակով ուշ լինելը՝ կատարվելը, անց ◆ Ամուսնանալուց չորս տարի հետո նրանք փոխադրվեցին Երևան։
6. ըստ կարգի՝ աստիճանի՝ տեղի հաջորդելը ◆ Կամուրջից հետո շուկան Է, շուկայից հետո՝ կինոյի շենքը։
7. հանգամանք, պայման ◆ Դասագիրք չունենալուց հետո ուսանողն ի՞նչպես կարող Է սովորել։
8. բացի, նաև ◆ Ճարտախոս և այս բոլորից հետո՝ հայագետ։ (Մուրացան)
9. սովորական շեշտով՝ Ոչ այժմ, հետագայում։
10. հարցական շեշտով՝
    1. շարունակեցե՛ք, առա՛ջ տարեք ձեր խոսքը։
    2. այժմ ի՞նչ անենք։
    3. տե՛ս Հետո ի՞նչ։

Հոմանիշներ

1. ապա, այնուհետև, վերջիվերջո, ի վերջո, հուսկ, (հին), (գրք․), հետուստ, (հնց․), ետնա (գվռ․)
2. անց
3. բացառությամբ, ի բաց առյալ ◆ Բոլորը եկան բացի մեկից։
4. զատ, դուրս ◆ Բացի նրանից էլ մարդ չգտա՞ր։
5. չհաշված, դուրս հանելով ◆ Բացի տեղացիներից օտարներ էլ կային։
6. (ցուցական դերանունների հետ)՝ իբրև միջանկյալ կապակցություն Ի լրումն, ավելացրած, իբրև հավելում ◆ Բոլոր դիտողություններն ընդունեց և, բացի դրանից, ուրիշ ուղղումներ Էլ կատարեց։

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ open, unlock, unfold, unfurl, make a start, roll down, roll smth down, fling գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ кроме (ru) ‎(krome), за исключением (ru) ‎(za isključenijem), исключая (ru) ‎(isključaja), помимо (ru) ‎(pomimo), сверх (ru) ‎(sverx) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։