հետևել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɛtɛˈvɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ հե•տե•վել
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Բայ
- մեկի ետևից՝ հետքով գնալ
- հետևից ընկնել, հետամտել ◆ Նա շարունակ հետևում էր Աստղիկին, բայց ապարդյուն։
- հետքով գնալով որոնել՝ փնտրել ◆ Շատ օրեր հետևեցին փախստականներին։
- մի բանից անմիջապես հետո լինել, հաջորդել ◆ Անձրևին հետևեց հեղեղը։
- դիտել, ուշադրությամբ նայել մի բանի ընթացքին ◆ Մենք հետևում ենք ռմբակոծիչի շարժումին։
- ուշադիր լսել ◆ Նա հետևում էր հռետորի մտքերին ու հիանում դրանցով։
- կողմնակից՝ հետևորդ լինել ◆ Նա դեռ դպրոցական հասակից հետևում էր նոր ուսմունքին։
- մեկի օրինակով շարժվել, ընդօրինակել մեկի վարքագիծը՝ արարքները և այլն ◆ Մի հետևիր նրան, նա քեզ լավ բանի չի հասցնի։
- ղեկավարվել՝ վարվել՝ իրեն պահել մի բանի համաձայն ◆ Հետևել նորաձևություններին։
- (հնց․) ընտրել որպես ուսուցման՝ ուսումնասիրության առարկա ◆ Գերմանիայում նա հետևում էր միաժամանակ և՛ փիլիսոփայության, և՛ լեզվաբանության։
- հսկողության տակ առնել (որևէ բան իմանալու՝ բռնելու համար) ◆ Ոստիկանությունը հետևում էր նրա ամեն մի քայլին։
- հոգ տանել, ուշադրություն դարձնել ◆ Հետևեցե՛ք երեխաների դաստիարակությանը։
- խնամել, հոգատարություն ցուցաբերել ◆ Նա շատ է հետևում իր արտաքինին։
- ծագել՝ բխել մի բանից իբրև հետևանք
- բխել իբրև եզրակացություն
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- հետապնդել, հետամտել, հետևից ընկնել, ետևն ընկնել
- որոնել, փնտրել, պրպտել, պտրտել, փտրտել, կրկտել, քրքրել (փխբ․), (գվռ․) խախալտակել, ոլրտալ, ոլրտել, ատոտորել, քախնել, աղել-մաղել, ման գալ, ման գալ, աչքը ման ածել, աչքը ածել, դես դեն ընկնել, աղել ու մաղել
- հաջորդել
- դիտել, նայել, հանել
- լսել, ունկնդրել, ակնջել, ականջ անել, ականջ դնել, ականջը պահել, ականջը ածելի անել, ականջը վեր թողնել, ականջը տնկել, ականջին զարկել, աչք ու ականջները ձորս անել, լուր դնել, ականջը սուր պահել, բերանը մտնել, ականջները տնկել, ականջները չորս անել, ականջները ցցել, ականջը սրել, ականջի բուրդը հանել
- տե՛ս ունկնդրել
- տե՛ս հետևորդել
- ընդօրինակել, օրինակել
- տե՛ս ղեկավարվել
- տե՛ս հսկել
- տե՛ս հոգալ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Խոնարհում | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։