հերոսական
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɛɾɔsɑˈkɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ հե•րո•սա•կան
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]հուն. geros-հերոս
Ածական
- հերոսին հատուկ, հերոսի
- հերոսություն պարունակող
- որ ընդունակ է հերոսություն կատարելու, հերոսության ընդունակ
- (փխբ․) մեծագույն լարում՝ ուժ՝ ճիգ պահնաջող, մեծ, հսկայական, վիթխարի ◆ հերոսական ջանքեր։
- մարդկային վարքագծի առանձնահատուկ տեսակ, որ իր հանրային, հասարակական նշանակությամբ ներդաշնակ է ժողովրդի շահերին, բխում է նրա շահերից և մարդուց պահանջում է քաջություն, վեհանձնություն, ոգու արիություն, կամք, անձնազոհություն
- առաջավոր գրականության և արվեստի կարևոր հասկացություններից մեկը
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- դյուցազնական, խիզախական, արիական, կտրիճական, քաջազնական, հերոսային, դյուցազնային, կտրիճային, քաջային
- տե՛ս հսկայական
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Լևոն Հախվերդյան, Թատերագիտական բառարան, Երևան, «Հայաստան հրատարակչություն», 1986 — 208 էջ։
- Ջրբաշյան Է․Մ․, Մախչանյան Հ․Մ․, Գրականագիտական բառարան (2-րդ լրաց․ և վերամշ․ հրատ․) (Լույս), Երևան, 1980 — 352 էջ։