հերոսություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [hɛɾɔsutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ հերոսութիւն

վանկեր՝ հե•րո•սութ•յուն 

Ստուգաբանություն

հուն. heros- հերոս

Հայերեն

Գոյական

1. (բրգ․) մարդու վարքագծի հատուկ ձև, որը բարոյական տեսակետից իրենից ներկայացնում է սխրանք
2. հերոս լինելը, հերոսի հատկությունը
3. հերոսի կատարած գործ, հերոսական գործ, սխրանք

Հոմանիշներ

1. դյուցազնություն,
2. սխրանք, սխրագործություն, մեծագործություն, հերոսագործություն, քաջագործություն

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ heroism գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ героизм (ru) ‎(geroizm) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Խմբագրությամբ Ի․ Ս․ Կոնի, Բարոյագիտական բառարան, Երևան, ««Հայաստան» հրատարակչություն», 1985 — 200 էջ։