Jump to content

հիասթափություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [hjɑstʰɑpʰutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ հի•աս•թա•փութ•յուն 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Գոյական

  1. անբավականության՝ դառնության զգացում հույսերի՝ ենթադրությունների երազանքի իրականանալու հետևանքով
  2. տե՛ս հուսախաբություն

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. հուսախաբություն, հիասթափմունք, պատրանախաբանություն (հզվդ․)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]