հիմնավորում

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ հիմնաւորում

վանկեր՝ հիմ•նա•վո•րում 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. հիմնավորելը, հիմնավորվելը
  2. հիմնավորելու կամ պատճառաբանելու համար բերվող փաստարկ՝ փատճառ՝ հանգամանք
  3. (գրկն․) կոմպոզիցիոն հնարանք, որի օգնությամբ բացատրվում է պատումի ընթացքը

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. հիմնավորություն, պատճառաբանություն
  2. տե՛ս փաստարկ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Մելս Սանթոյան, Արեն Սանթոյան, Գրականագիտական բառարան, Երևան, «Վան արյան», 2006 — 209 էջ։
  • Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։