Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ յղել

վանկեր՝ հ(ը)•ղել

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

ուղարկել
խոսքերով շարժումներով և այլնով արտահայտել իր վերաբերմունքը զգացմունքը և այլն մեկի նկատմամբ
(բնս․) հանձնարարել՝ պատվիրել մեկին մի բանի դիմելու որևէ բան իմանալու համար ◆ Ընթերցեղնեին հղում եմ սկզբնաղբյորներին։
(փխբ․) ընթերցողներին հղում եմ սկզբնաղբյուրներին
(փխբ․) ուղղել, հասցեագրել, վերաբերել ◆ Կարո՞ղ էր արդյոք… այդ ողորմելին… հասկանալ իր սուր հեգնանքը՝ հղած իրենց հասցեին։ Եղիշե Չարենց

Բաղադրյալ բառեր
հղվել

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ send, express, refer գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ посылать (ru) ‎(posylatʹ), послать (ru) ‎(poslatʹ), отправлять (ru) ‎(otpravljatʹ), отправить (ru) ‎(otpravitʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։