Դասական ուղղագրութեամբ՝ յղել
վանկեր ՝ հ(ը)•ղել
ուղարկել
խոսքերով շարժումներով և այլնով արտահայտել իր վերաբերմունքը զգացմունքը և այլն մեկի նկատմամբ
(բնս․) հանձնարարել՝ պատվիրել մեկին մի բանի դիմելու որևէ բան իմանալու համար ◆ Ընթերցեղնեին հղում եմ (փխբ․) (փխբ․) ◆ Կարո՞ղ էր արդյոք… այդ ողորմելին… հասկանալ իր սուր հեգնանքը՝ հղած Եղիշե Չարենց
Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայաստան», 1976։ Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան , Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։ Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2 ։
