Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ հնարագիտութիւն

վանկեր՝ հ(ը)•նա•րա•գի•տութ•յուն

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

հնարամտություն, ճարպկություն, ճարտարամտություն, ճարտարություն, ճարիություն, հմտություն, վարպետություն, գիտակություն, աչքաբացություն (խսկց․), (փխբ․)՝ սատանայություն, խորամանկություն, (գրք․)՝ բազմարվեստություն, քաջարվեստություն, բարեհնարություն, մեժահնարություն, դյուրահնարություն, հնարագործություն, հնաիմացողություն, ճարտարիմացություն, ճարտարագործություն, պաճարանք, (գվռ․) հունար

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ gumption գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։