հնաքաղաք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ հ(ը)•նա•քա•ղաք 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. հին՝ ավերված քաղաք

Բացատրություն

  1. (ճրտրպ․) (շին․) մթա. 4-2 հազ. պատկանող հաճախ մեկ կամ մի քանի պարիսպներով շրջափակված բնակատեղիների պայմանական անվանումը հնագիտության մեջ

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։