հնդեվրոպաբանություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hndɛvɾɔpɑbɑnutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ հնդեւրոպաբանութիւն
վանկեր՝ հ(ը)նդ•եվ•րո•պա•բա•նութ•յուն
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Գոյական
- հնդեվրոպական լեզուների պատմա-համեմատական ուսումնասիրությամբ զբաղվող լեզվաբանական գիտություն, հնդեվրոպական լեզվաբանություն
- պատմա-համեմատական լեզվաբանություն
- այս բառով սկսվում են մի շարք բաղադրյալ լեզվաբանական տերմիններ՝ ցույց տալով լեզվակամ տվյալ իրողության հնդեվրոպական լեզուներին հատուկ լինելը, պատկանելը, ինչպես՝ հնդեվրոպական արմատ (индоевропейский корень), հնդեվրոպական արտասանություն (индоевропейское произношение), հնդեվրոպական ձևույթ (индоевропейская морфема), հնդեվրոպական մասնիկ և այլն
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- հնդեվրոպական, հնդկային-եվրոպական, հնդիկ-եվրոպական, հնդգերմանական, հնդկային գերմանական, հնդիկ-գերմանական
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։