հնչյունագիր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [hnt͡ʃʰjunɑˈɡiɾ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ հնչիւնագիր

վանկեր՝ հ(ը)ն•չյու•նա•գիր 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. հնչյունագրական սկղբունքով գրված գրավոր հուշարձան
  2. հնչյունները գրավող և վերարտադրող գործիք
  3. (լեզվբ․) տե՛ս հնչյունական գիր
  4. տե՛ս ձայնագիր
  5. հնչյունների ֆիզիկական հատկությունների՝ կիմոգրաֆի և օսցիոլոգրաֆի միջողով ստացված գծապատկերները

Ածական

  1. նույնն է՝ հնչյունագրական

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե՛ս հնչյունագրություն

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։