հոժար
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɔˈʒɑɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ յօժար
վանկեր՝ հո•ժար
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Հազիվ թե ծագի հնդեվրոպական *au- «բարյացակամ լինել, նպաստել, ցանկանալ» արմատից՝ *-gh- աճականով (*au-gh-): Ավելի հավանական է փոխառություն լինելը (իրանական աղբյուրից)։
(ած․) (մկբ․)
- պատրաստակամ, իր կամքով մի բան անող (և ոչ հարկադրված), հաճ ու հավան ◆ Մանուկ օրերից իմ դուռն ես ծեծում, և հոժար հոգիս ընդունում է քեզ: (Վահան Տերյան)
- (հնց․) համաձայն, համաձայնող
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- հոժարակամ
- համաձայն, հավան, հակամետ, տրամադիր
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- հոժար կամքով - հոժարակամ
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։