հուպ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [hup]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ հուպ

վանկեր՝ հուպ 

Ստուգաբանություն

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *ub- «սեղմել» արմատից. հմմտ. հին հնդկերեն ubĵáti «ցած է սեղմում», լիտվերեն ūbyti «շտապեցնել»։ Աճառյանը առանձնացնում է հնից եկող հուպ «մոտ» և հուպ «սեղմում, սեղմելը» արմատները և երկրորդն է համեմատում հին հնդկերեն ubĵáti ձևի հետ, իսկ առաջինը համեմատում է լատիներեն sub «տակ, մոտ» բառի հետ, որ ծագում է *sub- ձևից։ Հնարավոր է երկու ձևերի բաղարկում։

Գոյական

1. փակ, խուփ
2. սեղմ, կիպ
3. (հզվդ․) հպում

Հոմանիշներ

1. տե՛ս փակ
2. տե՛ս խուփ
3. տե՛ս կիպ

Արտահայտություններ

1. հուպ անել - (գվռ․) փակել խփել
2. հուպ գալ
   1. փակվել, գոցվել
   2. սեղմվել
3. հուպ տալ
   1. սեղմել, ճնշել
   2. հրել, մղել
   3. գուլպա գործելիս վերջին աչքը ամրացնել, որ չքանդվի, հյուսելը վերջացնելիս
   4. կարգի հրավիրել, քննադատել թերությունների համար
   5. պատժել
   6. նեղել նեղը գցել (վեճի մեջ)
   7. տանել, հաղթել (խաղի մեջ)

Բաղադրյալ բառեր
դյուրահուպ երկրահուպ վաղահուպ

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։