հստակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hstɑk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ յստակ
վանկեր՝ հ(ը)ս•տակ
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Այս արմատի յստ-ի սկզբնական ձևը յիստ-ն է, որի իստ-ը կարող է գալ հնդեվրոպական *ai- «այրել, լուսավորել» արմատի *-st-ով մի ձևից. հմմտ. *aisk- «պարզ, հստակ»։
Ածական
- մաքուր, անխառն ◆ հստակ ցորեն ◆ Եվ առավոտյան, ինչպես ցող հստակ, երեսդ ոռոգել գոհար շիթերով։ Հովհաննես Հովհաննիսյան ◆ Նա հստակ էր որպես բյուրեղ։ (Սմբատ Շահազիզ)
- վճիտ, ոչ պղտոր, ականակիտ ◆ հստակ ջուր
- պարզ, ոչ մթագնած, ոչ աղոտ ◆ հստակ աչքեր՝ հայացք
- ջինջ, ոչ ամպոտ, պայծառ ◆ հստակ երկինք
- որոշոկի, ոչ տարտամ, պարզորոշ ◆ հստակ պատկերացում ◆ Բայց ոչ մի կերպ նա չէր կարողանում հստակ որոշել իր անելիքը։ Սերո Խանզադյան
- (փխբ․) հնչուն, հնչեղ (ձայնի մասին)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- մաքուր, պարզ, մեկին, վճիտ, ականակիտ, զուլալ, անպղտոր, իստակ (ժղ․)
- պայծառ, պարզ, ջինջ, անբիծ, անմշուշ, անամպ, անշամանդաղ (երկինք)
- անապակ, մաքուր, սուրբ (փխբ․)
- որոշակի, որոշ, պարզորոշ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։