հրաբերան

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ հ(ը)•րա•բե•րան 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. հրեղեն բերան ունեցող, որի բերանից հուր է ժայթքոմ
  2. (փխբ․) որի բերանից կրակ է թափվում, կատաղի, բոցավառ, խանդավառ ◆ հրաբերան հռետոր

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]