հրազեն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɾɑˈzɛn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ հրազէն
վանկեր՝ հ(ը)•րա•զեն
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Գոյական
- վառոդի կամ այլ պայթուցիկ նյութերի բռնկումով կրակող զենքերի ընդհանուր անուն
- (պաշտանվ․) կինետիկական զենքի տեսակ, որում խոցիչ տարրի (գնդակ, արկ, ևն) նետման համար օգտագործվում է նետիչ լիցքի ակնթարթային (վայրկյանի հարյուրերորդական մասեր) այրման հետևանքով փողում առաջացած խիստ սեղմված (մինչև 500 ՄՊա) և շիկացած (մինչև 3500 Կ) գազերի էներգիա
Ածական
- հրով զինված, այրող, վառվող, տոչորող ◆ Նիզակդ զարկ, հրազենդ, կիզի՝ր իմ հոգին։ (Վահան Տերյան)
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- զենք, հրաձգազենք
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։