Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ հրդեհ վանկեր՝ հ(ը)ր•դեհ

Ստուգաբանություն

Գրաբարից․ հուր + դեհ։

մասնիկի կամ ամբողջական բոցավառում, շինություն անտառի, խոտի դեզի ևն
բուռն դրսևորում՝ զարգացում
լայնորեն տարածվող մեծ մասշտաբներ ունեցող երևույթ ◆ պատերազմի հրդեհ
(արտ․իր․) այրման չվերահսկվող գործընթաց, որն ուղեկցվում է արժեքների ոչնչացումով և մարդկանց կյանքի ու առողջության, գյուղատնտեսական կենդանիների և բույսերի համար վտանգ է ստեղծում

Բաղադրյալ բառեր
վերին կամ սաղարթային հրդեհ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ fire գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ пожар (ru) ‎(požar) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝ feu

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Արտակարգ իրավիճակների բառարան, Երևան։
Ֆարիդ Գրիգորյան, Ռազմագիտական տերմինների դպրոցական հայերեն-ռուսերեն թարգմանական-բացատրական բառարան (Մակմիլան-Արմենիա), Երևան, 2006 — 144 էջ։
Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։