հրճվանք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɾt͡ʃvɑŋkʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ հրճուանք
վանկեր՝ հ(ը)րճ•վանք
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- հոգեկան մեծ բավականություն, ցնծություն, մեծ ուրախություն
- այն, ինչ որ հրճվելու առիթ է դառնում, հրճվելու առարկա
- (փխբ․) հաճույք, վայելք
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- ցնծություն, ուրախություն, բերկրանք, բերկրություն, խնդություն, (հզվդ․) հրճվություն, հրճիվ
- տե՛ս վայելք
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։