ձգողական

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [d͡zɡɔʁɑˈkɑn]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ վանկեր՝ ձ(ը)•գո•ղա•կան 

Ածական

1. ձգելու, դեպի իրեն քաշելու, մոտեցնելու հատկություն ունեցող ◆ Ամեն անդունդ ունի ձգողական զորություն, որին դիմադրելը մի տեսակ հերոսություն է: (Շիրվանզադե)
2. (փխբ․) գրավիչ, հրապուրիչ, առինքնող ◆ Հարստությունը ինքնին ձգողական բան մը ունի: Երվանդ Օտյան

Հոմանիշներ

1. ձգական, քաշողական
2. գրավիչ, հրապուրիչ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր
ձգողականություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։