Jump to content

ձգտում

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն


Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ձ(ը)գ•տում 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Գոյական

  1. ձգտելը
  2. անձի գործունեության դրդապատճառ, որի կառուցվածքի մեջ մտնում են հստակորեն գիտակցվող նպատակը և նրա ձեռք բերմանը ուղղված կամային ջանքերը
  3. փափագ, տենչ

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. միտում, հակում, մղում, ձգտողություն (հզվդ․)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։