ձեղուն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [d͡zɛˈʁun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ձեղուն
վանկեր՝ ձե•ղուն
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Բնիկ հնդեվրոպական՝ *g՛helunā- ձևից. հմմտ. հունարեն χεïλος` «շրթունք», հին իսլանդերեն giolnar «ծնոտ»։ Աճառյանը սրան միացնում է ձողունք «առաստաղ, կտուր» բառը (որպես ձայնադարձային ձև), որը «Նոր Հայկազյան բառարանում» դիտվում է ձող բառի հոգնակի (հավաքական) ձևը։
Գոյական
- շինության ծածկը, տանիքը
Հոմանիշներ[խմբագրել]
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։