ձմեռ

Հայերեն

«ձմեռ» ժեստը հայերեն ժեստերի լեզվով

• ՄՀԱ՝ [d͡zmɛr]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ձմեռ վանկեր՝ ձ(ը)•մեռ 

Ստուգաբանություն

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *g՛heimerinos- «ձմեռ» արմատից. հմմտ. հունարեն χειμερινός, լատիներեն hibernus «ձմեռային»։

Գոյական

1. տարվա չորս եղանակներից մեկը, որ հաջորդում է աշնանը և նախորդում գարնանը ◆ Աշուն եկավ, մոտ է ձմեռ, ի՞նչ եք դողում ծառի ծերին։ Հովհաննես Թումանյան
2. (փխբ․) ցուրտ, սառնամանիք
3. (փխբ․) ծերություն
4. (փխբ․) տխուր վախճան, մահ ◆ Եթե անդուլ կյանքիդ վրա անդուռ ձմեռ չչոքի։ Եղիշե Չարենց
5. (փխնն․) թվականների հետ գործածում է տարի նշանակությամբ ◆ Լրացավ պատանու 17 ձմեռը: (Բ. Կարապետյան)

Ածական

1. ծերացած ◆ Ձմեռ մարդը թե ներս մտներ, գարուն դառած դուրս կգար։ Հովհաննես Շիրազ

Արտահայտություններ

1. Ձմեռ պապի - սպիտակ մորուքով ալեհեր ծերունի, հեքիաթային էակ, որ կերպավորում է ձմեռը և երեխաներին նվերներ բաժանում
2. կյանքի ձմեռ - մարդու՝ կյանքի վերջին շրջանը, ծերություն

Վիքիպեդիայում հոդված կա հետևյալ թեմայով՝ Ձմեռ:

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [d͡zmɛr]

Գոյական

1. (ֆեն․) երկրագնդի մակերևույթի վրա արգեակնային էներգիայի հաշվեկշռի տարեկան նվազագույն սեզոն

Թարգմանություն

անգլերեն՝ winter ռուսերեն՝ зима (ru) ‎(zima)

Աղբյուրներ

• Ֆելիքս Հայրապետյան, Ֆենոլոգիայի հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի համալսարանի հրատարակչություն», 2007 — 184 էջ։
• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։