ճակատագիր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [t͡ʃɑkɑtɑˈɡiɾ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ճա•կա•տա•գիր 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. մարդու համար նախասահմանված բախտ (սնոտ․)
  2. մարդու վիճակը՝ կենսական պայմանների ամբողջությունը
  3. ցուցանակ (հնց․)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. բախտ, նախասահմանություն, գիր, աստղ, նսեհ, նսիհ, բախտագրություն, ճակատագրություն, խսմաթ, ղսմաթ, ճակատի գիր, բախտագրություն, բախտանիվ, բախտի անիվ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. ճակատագրի խորթ զավակ՝ որդի

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։