Jump to content

ճանաչել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [t͡ʃɑnɑˈt͡ʃʰɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ճանաչել

վանկեր՝ ճա•նա•չել 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Բայ

  1. ծանոթ լինել՝ գիտենալ մեկին ◆ Նա Վահանին մանկությունից էր ճանաչում:
  2. իմանալ, թե ով է կամ ինչ է ◆ Երկիրը պետք է ճանաչի իր հերոսներին։
  3. հիշելով տարբերել ուրիշներից ◆ Ես նրան հազար հոգու մեջ կճանաչեմ:
  4. իմանալ, գիտակցության սեփականությունը դարձնել, որևէ բանի մասին ճշգրիտ գաղափար ունենալ ◆ Ճանաչել բնությունը ու նրա զարգացման օրենքները։
  5. հասկանալ, բուն էության մեջ թափանցել ◆ Ճանաչեց նրան ու խորապես համակրեց նրան։
  6. զգալ ապրել, կրել, ճաշակել ◆ Ճանաչեց կյանքի գառնությունները և տառապեց։
  7. որոշել՝ իմանալ որևէ մեկին կամ որևէ բան որևէ հատկանիշով ◆ Ձայնից ճանաչեցի նրան։
  8. ընդունել, հանդուրժել ◆ Նա իրենից բարձր ոչ մի հեղինակության չէր ճանաչում:
  9. համարել ◆ Նախարարները իրանց միայն ճանաչում էին երկրի տերը (Րաֆֆի)
  10. ըմբռնել, պատկերացում կազմել որևէ բանի մասին, գիտակցել ◆ Նա ճանաչեց յուր դրությունը։ (Մարացան)։
  11. իրողությունը հաստատել, ընդունել մի բանի ճշմարտությունը ◆ Նա ճանաչեց հակառակորդի գերազանցությունը։
  12. հանձն առնել, խոստովանել ◆ Նա ճանաչեց իր մեղքը։
  13. հաշվի առնել, բանի տեղ դնել, հաշվի նստել ◆ Հասրաթյանը ճանաչում էր միայն վերևից եկած հրամանները։ (Ս. Խանգադյան)։

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. գիտենալ, ծանել (հնց․), ծանոթ լինել (մեկին), ծանոթություն ունենալ
  2. իմանալ, (մեկի) ատամնները համրել
  3. իմանալ (որևէ բանի մասին ճշգրիտ գաղափար ունենալ
  4. հասկանալ, ընբռնել (բուն էության մեջ թափանցել)
  5. որոշել
  6. ընդունել հանդուրժել (որևէ մեկին, որևէ բան)
  7. համարել
  8. գիտակցել, ընբռնել
  9. խոստովանել, ընդունել, հանձն առնել

Արտահայտություններ

[խմբագրել]


Աղբյուրներ

[խմբագրել]