ճանապարհել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [t͡ʃɑnɑpɑɾˈhɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ճա•նա•պար•հել 

Բայ

  1. ուղևորին, որևէ տեղ գնացողին հրաժեշտի համար ուղեկցել մինչև ուղևորվելու կետը, սահմանը, կայանը և այլն, ճանապարհ գցել
  2. ուղևորվել, ուղարկել, ճանապարհ դնել ◆ Տղային բանակ ճանապարհեց։
  3. առաքել (խսկց․)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. ուղևորել, ճամփել (ժղ․), ճանապարհ գցել, ճանապարհ դնել, ճանապարհ ձգել, ճամփա գցել, ճամփու դնել, ճամփա ձգել, ճամփա հանել, ճամփու գցել, ճամփու գցել, ճամփու դնել, հուղի անել (գվռ․)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]