ճարտարակերտություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [t͡ʃɑɾtɑɾɑkɛɾtutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ճար֊տա֊րա֊կեր֊տութ֊յուն 

Ստուգաբանություն

արխիտեկտոնիկա /<հուն. architektonike-շինարվեստ/

Գոյական

1. մասերի համա չափ՝ դասավորություն, մասերի ներդաշնակ միավորումը մեկ ամբողջության մեջ
2. գեղարվեստական ստեղծագործության կառուցվածքը՝ կոմպոզիցիան, արխիտեկտոնիկա
3. տե՛ս ճարտարապետություն

Հոմանիշներ

1. արխիտեկտոնիկա

Արտահայտություններ

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝ архитектоника (ru) ‎(arxitektonika)
• անգլերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։
• Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։