ճշմարտություն
Արտաքին տեսք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡ʃʃmɑɾtutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ճշմարտութիւն
վանկեր՝ ճ(ը)շ•մար•տութ•յուն•
Գոյական
- ճշմարիտ լինելը, ճշմարտի հատկությունը
- մարդկանց գիտակցության մեջ օբյեկտիվ իրականությունը ճշգրտորեն արտահայտող հավաստի իմացություն (փիլ.)
- հարազատություն, իսկականին, սկզբնաղբյուրին ստույգ համապատասխանություն
- արդարություն
- փորձով, գործնականորեն ստուգված ճշգրիտ սահմանում, դրույթ, պնդում
- տե՛ս ճշմարտացիություն
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- ստույգութտւն, ճշտութտւն, ճշգրտություն
- աքսիոմա (փխբ․)
- իսկություն, հարազատություն
- ճշմարտացիություն, իրավացիություն
- տե՛ս արդարություն
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։