մարդահամար

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [mɑɾdɑhɑˈmɑɾ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ մար•դա•հա•մար 

Գոյական

1. որևէ երկրի ամբողջ ազգաբնակչության որոշելը, ազգաբնակչության մասսայական հաշվառումը, վիճակագրության համար, աշխարհագիր
2. (աշխգր․) երկրի կամ առանձին տերիտորիայի բնակչության հաշվառումը ժամանակի որոշակի պահին` հատուկ ծրագրով

Հոմանիշներ

1. աշխարհագիր, երկրագիր, հանրագիր, ազգահամար, աշխարհահամար, գլխահամար, ժողովրդահամար (հնց․)

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր
մարդահամարային

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Գրգեարյան Հ․Ղ․, Հարությունյան Ն․Մ․, Տնտեսական աշխարհագրության տեղեկատու բառարան (խմբ. Ավագյան Գ․Ե․), Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1982 — 408 էջ։