մեղմ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [mɛʁm]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ մեղմ

վանկեր՝ մեղմ 

Ստուգաբանություն

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *mel- «մանրել, փշրել» արմատից՝ -մո ածանցով:

Գոյական

1. չափավոր, ոչ ուժգին ◆ Մեղմ հովը շոյում էր Հրայրի թուխ գանգուրները (Բոգդան Վերդյան)
2. հանդարտ, հանգիստ, խաղաղ ◆ Մյուս կողմում կապույտ ծովն էր ծփում մեղմ:
3. բարեխառն ◆ Սևծովյան ափերն ունեն մեղմ կլիմա
4. ոչ խիստ, բարեբարո, ոչ դյուրագրգիռ ◆ Մեղմ բնավորություն
5. ոչ սուր, ոչ բարձր, դուրեկան ◆ Մեղմ ձայն
6. հաճելի, ախորժելի ◆ Մեղմ վերաբերմունք:

Հոմանիշներ

1. թույլ, չափավոր, բարեխառն, կակուղ, դաշն
2. հանդարտ, հանգիստ, կամաց, կամացուկ, հուշիկ, մեղմիկ
3. քաղցր, մեղմագին, հեզ, խոնարհ, հլու, հնազանդ, հեզաբարո, քաղցրաբարո, բարեբարո, անուշ, մեղմաբարո, կամկար, (հզվդ.) հեղմ, մղմեղ, ամոք, նարմ
4. մարմանդ, հահանդ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ mild, soft, gentle, bland, tender, sober, plain գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ Нежный, мягкий, тихий, лёгкий, Нежно, мягко, тихо վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։