մենամոլություն
Արտաքին տեսք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [mɛnɑmɔlutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ մե•նա•մո•լութ•յուն
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Գոյական
- ամուսնության ձև, որի ժամանակ զույգերից յուրաքանչյուրն իրավունք չունի միաժամանակ մեկից ավելի ամուսին ունենալու, միակնություն և միայրություն
- արուի զուգավորությունը միայն մեկ էգի հետ մի շրջանում կամ մշտապես
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- մենագարություն, առանձնամոլություն
- տե, ս անհատապաշտություն
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։