Jump to content

մենամոլություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [mɛnɑmɔlutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ մե•նա•մո•լութ•յուն 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Գոյական

  1. ամուսնության ձև, որի ժամանակ զույգերից յուրաքանչյուրն իրավունք չունի միաժամանակ մեկից ավելի ամուսին ունենալու, միակնություն և միայրություն
  2. արուի զուգավորությունը միայն մեկ էգի հետ մի շրջանում կամ մշտապես

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. մենագարություն, առանձնամոլություն
  2. տե, ս անհատապաշտություն

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]