Դասական ուղղագրութեամբ՝ մենասիրություն
վանկեր ՝ մե•նա•սի•րու•թյուն
մենասեր լինելը
մենասերի արարք` վարքագիծ` կյանք առանձնասիրություն, մեկուսասիրություն, միայնասիրություն (մենասեր լինելը)
տե՛ս անմարդամոտություն
Ան արտաքին հոլովում
Եզակի թիվ
Հոգնակի թիվ
Ուղղ.
մենասիրություն(ը)
մենասիրություններ(ը)
Սեռ.
մենասիրության
մենասիրությունների
Տր.
մենասիրության(ը)
մենասիրությունների(ն)
Հայց.
մենասիրություն(ը)
մենասիրություններ(ը)
Բաց.
մենասիրությունից
մենասիրություններից
Գործ.
մենասիրությունով
մենասիրություններով
Ներգ.
մենասիրությունում
մենասիրություններում
Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայաստան», 1976։ Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան , Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։ Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2 ։ 
