Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ մերկ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

առանց զգեստի՝ տկլոր (մարմինը կամ նրա մի մասը)
մերկացրած՝ պատյանից հանած
բուսականությունից զուրկ, լերկ
(փխբ․) անզարդ, անպաճուճ ◆ Մերկ սենյակի մեջ աչքի էր ընկնում… գարիբալդիի պատկերը։ (Ավետիք Իսահակյան)
(փխբ․) չքողարկված, բացահայտ ◆ Նրանց մերկ աղքատությունը զարմացրեց հյուրերին։ Ստեփան Զորյան
(փխբ․) աղքատ, ընչազուրկ, չունևոր ◆ Ելի՝ր, ում կյանքն անիծել է, ով հորտ է, մերկ է և ստրուկ։ (Ինտերնացիոնալ)
տերևներից ու կանաչից զուրկ ◆ Ծառերի մերկ ճյուղեր։

տկլոր, անզգեստ, անհանդերձ, մերկանդամ, մերկիրան, մերկամարմին, մարմնամերկ, մերկաբաց, մերկատարր, ունայնահանդերձ, անդամամերկ, հոլանի, բաց, մորեմերկ (ժղ․) տարրազգեստ (հնց․), (գվռ․) ջլբաց, ջլիբաց, ջղեբաց, տկլոզ, չլուտ, անհալավ, մատորյան, Ադամի զգեստով, Ադամա կաշով, մորից մերկ
լերկ, կանաչազուրկ, բուսազուրկ
տե՛ս անզարդ, անպաճուճ
տե՛ս բացահայտ, անսքող
տե՛ս աղքատ

Բաղադրյալ բառեր
մերկաբար մերկաբույս մերկագեղ մերկագլուխ մերկաթև մերկալանջ մերկախոս մերկածունկ մերկամարմին մերկամարտ մերկամարտություն մերկանալ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ голый (ru) ‎(golyj), нагой (ru) ‎(nagoj), обнаженный (ru) ‎(obnažennyj), оголенный (ru) ‎(ogolennyj), голый (ru) ‎(golyj), открытый (ru) ‎(otkrytyj), неприкрытый (ru) ‎(neprikrytyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։