միջնորդություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [mid͡ʒnɔɾdutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ միջնորդութիւն

վանկեր՝ միջ•նոր•դու•թյուն 

Գոյական

1. միջնորդ լինելը
2. միջնորդի գործը, զբաղմունքը
3. մեկի, մի բանի օգտին միջնորդելը որևէ պաշտոնական անձի, հիմնարկության և այլնի առաջ
4. պաշտոնական գրություն որևէ մարմնի, պաշտոնատար անձի և այլնի, որևէ գործի այս կամ այն ընթացքը տալու համար
5. (պաշտանվ․) գաղտնիության պայմաններում իրագործվող կամավոր գործընթաց, որի ժամանակ հատուկ պատրաստում ստացած և չեզոքություն պահպանող անձը (միջնորդ) նպաստում է կողմերին, որ նրանք բանակցությունների միջոցով ձեռք բերեն վեճի կամ տարաձայնության վերաբերյալ համաձայնություն, ընդ որում, այդ կողմերը պահպանում են որոշման ընդունման և վեճի լուծման պայմանների նկատմամբ իրենց կատարյալ վերահսկողությունը
6. (իրավգ․) կողմի կամ դիմողի խնդրանքը` ուղղված քրեական վարույթն իրականացնող մարմնին
7. (իրավ․) պաշտոնապես արված խնդրանք, կամ միջնորդագիր, հասցեագրված պետական մարմինների կամ հասարակական կազմակերպությունների կողմից՝ համապատասխան ատյանին
8. դատավարությունում՝ պրոցեսի մասնակցի գրավոր կամ բանավոր դիմումը պետական մարմիններին կամ պաշտոնյա անձանց, որոնց վարույթի տակ է քրեական գործը․ խնդրանքով քննչական կամ դատական գործողություններ կատարելու, այս կամ այն որոշումը տվյալ գործով ընդունելու, փոփոխելու և բեկանելու
9. (մռկ․) անկախ, անկողմնակալ և հարգված երրորդ կողմի (անվանում են նաև հաշտարար միջնորդ կամ մեդիատոր) միջնորդություն՝ վեճերի կարգավորման հարցում՝ առանց հետագա դատական քաշքշուկների
10. (դիվ․) պետությունների միջև ծագած հակասությունների խաղաղ կարգավորման միջոցներից մեկը։ Միջնորդությունը կայանում է նրանում, որ հակամարտության կողմ չհանդիսացող երրորդ պետության կամ պետություններ, հակամարտող կողմերի համաձայնությամբ, հանդես է գալիս որպես միջնորդ՝ կազմակերպում և մասնակցում է կողմերի միջև բանակցություններին

Հոմանիշներ

1. մակլերություն
2. բարեխոսություն, բարեխոսանք (հզվդ․)
3. տե´ս միջնորդագիր

Արտահայտություններ

1. միջնորդություն հարուցել - պաշտոնապես միջնորդել, դիմել որևէ գործի այս կամ այն ընթացքը տալու մասին
2. միջնորդություն անել - տե´ս միջնորդել

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ application, intercession, mediation գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ посредничество (ru) ‎(posredničestvo), ходатайство (ru) ‎(xodatajstvo) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։
• Ա.Ս. Ոսկերչյան, Քրեաիրավական տերմինների արդի համառոտ բացատրական բառարան: Քրեական իրավունք, քրեադատավար. իրավունք, Երևան, «ԵԳԵԱ», 2004 — 184 էջ։
• Արեն Կոբալյան, Իրավաբանական համառոտ բացատրական բառարան, Վանաձոր, 2005 — 80 էջ։
• Մ․Մ․ Ռոզենտալի, ՄՌ կառավարման բացատրական բառարան (Կասկադ Քնսալթընս), Երևան, 2012 — 68 էջ։
• Լիլիթ Թութխալյան, Դիվանագիտական տերմինների և հապավումների բառարան (Տիգրան Մեծ), Երևան, 2004 — 56 էջ։