մոդա

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [mɔˈdɑ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ մո•դա 

Ստուգաբանություն

<мода < ֆր․ mode < լատ․ modes չափ, երկար, եղանակ, կանոն

Գոյական

1. որոշակի հասարակական միջավայրում տվյալ ժամանակում տիրող զգեստավորման, նիստուկացի և այլնի նորմաների ամբողջությունը
2. զգեստի, հարդարանքի և այլնի տարազ նորաձևություն
3. (բրգ․) ստանդարտացված մասսայական վարվելակերպի վաղանցուկ ձև, որը ծագում է գերազանցապես տարերայնորեն, այդ շրջանում և տվյալ հասկացության մեջ իշխող տրամադրությունների, ճաշակների, հակումների ազդեցությամբ

Հոմանիշներ

1. տե´ս նորաձևություն

Արտահայտություններ

1. մոդա դառնալ
   1. իբրև մոդա ընդհանրանալ
   2. սովորույթ դառնալ, սովորական, բոլորի կողմից կուրորեն ընդօրինակվող երևույթ դառնալ
2. մոդայից դուրս գալ, ընկնել
   1. այլևս մոդայական չլինել, մոդա լինելուց դադարել
   2. հնանալ, իր դարն ապրել (փխբ․)

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Խմբագրությամբ Ի․ Ս․ Կոնի, Բարոյագիտական բառարան, Երևան, ««Հայաստան» հրատարակչություն», 1985 — 200 էջ։