Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր ՝ նո•րա•ձե•վութ•յուն
որոշակի հասարակական միջավայրում և որոշակի ժամանակում հագուստի, կենցաղային առարկաների և այլնի նկատմամբ ցուցաբերվող այս կամ այն ճաշակի տիրապետությունը
նորաձև լինելը, նոր ձև ունենալը
տվյալ ժամանակի ճաշակին՝ սովորությանը ևայլնին համապատասխանող առարկա՝ զգեստ և այլն նորատարազ Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայաստան», 1976։ Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան , Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։ Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2 ։ 
