նախաբնիկ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [nɑχɑbˈnik]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ նա•խա•բ(ը)•նիկ
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Ածական
- որևէ վայրի՝ տեղի նախնական՝ սկզբնական բնակիչհանդիսացող, որևէ տեղում սկզբից կամ նախկին ժամանակներից բնակված՝ բնակվող, նախաբնակ
- նույնն է՝ նախաբնակիչ
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- նախաբնակ, հնաբնակ, հնաբնակիչ, հնաբնիկ, նախաբնակիչ, առաջաբնակ, տեղաբնակ, տեղաբնիկ, բնիկ, բնաշխարհիկ, բնորդի, ընդածին, ընդոծին, անդրածին, անդրենածին, (հնց․) ներաբնակ, ներացի, աշխարհեցի, աշխարհածին, աշխարահածնունդ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։