նեո

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [nɛˈɔ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ նե•ո 

Ստուգաբանություն

<нео... <հուն․ neos նոր

Գոյական

1. նոր (առավել․ փոխառյալ) բարդությունների առաջին բաղադրիչ՝ նորնշանակությամբ
2. բարդ բառերի սկզբնամաս, որը ցույց է տալիս երևույթի ձևափոխումը, նոր մեկնաբանում, զարգացման համեմատականորեն բարձր աստիճան, համապատասխանում է հայերեն նոր․․․, նորա․․․ բաղադրիչներին բարդ բառերում

Արտահայտություններ

նեոգաղութատիրություն, զարգացող սուվերեն երկրներին որոշ պետությունների կողմից պարտադրվող անհավասար տնտեսական և քաղաքական հարաբերությունների համակարգ, որի նպատակն է պահպանել այդ երկրների ժողովուրդների շահագործումն ու կախյալ վիճակը

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։