Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ նե•տել

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

որևէ բան ձեռքով հեռուն գցել, շպրտել ◆ Քարը նետեց գետի մի ափից մյուսը։
վայր գցել, ձեռքից՝ գրկից՝ վրայից գցել, ցած գցել ◆ Բաժակը հատակին նետեց:
որևէ տեղ՝ որևէ բանի մեջ գցել՝ թողնել ◆ Քիչ մնաց առնեի երեխաս և գնայի գետը նետեի: (Նար-Դոս)
(արևմտհ․) թողնել, լքել, ձգել ◆ Ընտանիքը նետած ու փախած է
անփութ՝ արհամարհական կերպով ասել ◆ Չսպասելով պահակապետի զեկույցին՝ նա խիստ նետում է.-Հուսով եմ, որ այստեղ դուք ոչնչի ձեռք չեք տվել։ (Կ. Ռյուկման)
(փխբ․) գցել, ուղղել, ձգել ◆ Հայացք՝ ակնարկ նետել

արձակել, շպրտել, գցել, արկանել (հին), (գվռ․)՝ անթոլկել, հոլնդել, պլանել, պալանդրկել, պլլել, օլոխնել, լորել, վռցնել, թալել, թալթլել, դեն գցել, (գվռ․)՝ թող անել, ծուլ անել, հուլ անել, վրա անել
գցել, ձգել, վայր գցել, ցած գցել,
(արևմտհ․) լքել, ձգել,
տե՛ս վիժել
տե՛ս կոնծել

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ throw գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ бросать (ru) ‎(brosatʹ), бросить (ru) ‎(brositʹ), метать (ru) ‎(metatʹ), метнуть (ru) ‎(metnutʹ), кидать (ru) ‎(kidatʹ), кинуть (ru) ‎(kinutʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։