Jump to content

ներել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ներել վանկեր՝ նե•րել 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

«Դիմանալ» իմաստով լավ զուգահեռ ունի լատիներեն nero «դիմացկուն, ուժեղ» բառի մեջ, որ գալիս է հնդեվրոպական *ner- «կենսաուժ, առնական, ուժեղ» արմատից։ Այսպիսով, թերևս ներ-ը գալիս է հնդեվրոպական այդ արմատից (հմմտ. նաև հին սլավոներեն nraw «բարք»։

Բայ

  1. հանցանքի թողություն տալ, հանցանքը մոռանալ, վրայից վերցնել, հանել, հանցանքի պատասխանատվությունից, պատժից ազատել  Թագավորը մեծահոգորեն ներեց իր թշնամիներին։ (Սաադի)
  2. սխալը, զանցանքը չդատապարտել, սխալի զանցանքի համար չպատժել  Նա այնքան քինոտ էր, որ մինչև կյանքի վերջն էլ չներեց ընկերոջ հասցրած մի թոքր վիրավորումը և խռով մնաց
  3. ներողամտորփն վերաբերվել, ներողամիտ լինել  Ներիր ինձ, ես չէի կամենում քեզ վիրավորել Սերո Խանզադյան
  4. (հնց․) պարտքը զիջել, չեղյալ համարել  Նա իմ բոլոր պարտքերը ներեց Ստեփան Մալխասյանց
  5. հնարավորություն ընձեռնել, թույլատրել հնարավորություն տալ  Այս ստեղծագործության վրա նա աշխատում է ընդհատումներով, երբ ներում է ժամանակը Վահագն Դավթյան
  6. (փխբ․) հանդուրժել, տանել  Մեծությանը չեն ների փոքրածիններն անհանճար։ Հովհաննես Շիրազ
  7. հրամայական եղանակ՝ ների՛ր, ներեցե՛ք
    1. մեկին դիմելու քաղաքավարական ձև
    2. մեկի ասածը հերքելու կամ ժխտելու քաղաքավարական եղանակ  Ներեցեք, ես այդ թույլ չեմ տա ոչ ոքի (Նար-Դոս)
Հոմանիշներ
[խմբագրել]
  1. քավել, թողություն տալ, թողություն շնորհել, ներում շնորհել
  2. թողնել, արձակել, արտոնել, շնորհել, խնայել, բաշխել (բրբ․)
  3. հանդուրժել, տանել, թույլատրել
Արտահայտություններ
[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]