նոտա

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [nɔˈtɑ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ նո•տա 

Ստուգաբանություն

< нота < լատ․ nota նշան

Գոյական

1. (երժշտ․) երաժշտական հնչյունի պայմանական գրային նշան, ձայնանիշ
2. այդ նշանով արտահայտվող երաժշտական հնչյունը՝ ձայնը
3. ձայնագրված երաժշտական ստեղծագործություն
4. (փխբ․) ձայներանգ, խոսքի ձայնային երանգ, հնչերանգ
5. հատուկ նշաններ, որոնցով գրի են առնում ձայնի տևողությունը
6. (դիվ․) դիվանագիտական նամակագրության տարածված տեսակ։ Նոտա միջոցով պետությունն իր կարծիքն է հայտնում այս կամ այն հարցի շուրջ, հաղորդում տեղեկատվություններ և այլն

Հոմանիշներ

1. ձայնանիշ, ձայնատառ, խազ (հայկական)

Արտահայտություններ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ нота (ru) ‎(nota), ноты (ru) ‎(noty), тон (ru) ‎(ton), нотка (ru) ‎(notka) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Ստուգաբանություն

< нота < լատ․ nota նշան, նշում, նկատում

Գոյական

1. տե՛ս հայտագիր
2. (դվնգ․) հայտագիր՝ մի կառավարության դիմումը մի ուրիշ կառավարության ի ներկայացուցչի միջոցով

Հոմանիշներ

1. տե՛ս հայտագիր

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։
• Լիլիթ Թութխալյան, Դիվանագիտական տերմինների և հապավումների բառարան (Տիգրան Մեծ), Երևան, 2004 — 56 էջ։