Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ նո•րա•ծին

Ստուգաբանություն

,

նործագած՝ բույս եղած ◆ Նորածին լուսին։
(փխբ․) նոր ծագած՝ առաջացած, նոր ◆ Նորածին մտքեր։
(փխբ․) նորաստեղծ, նոր ստեղծված՝ հորինված ◆ Ինձ այսօր նորից ես հմայում, որ գրեմ երգերս նորածին։ ՀՐՀ

նորամանուկ, ծծեր, կաթնակեր
նորածնունդ, մատաղածին, մատաղ, (հնց․)՝ դեռածին, այսօրածին, երիկածին, արդածին, նորել
տե՛ս նորածագ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ newborn գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ новорожденный (ru) ‎(novoroždennyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Հովհաննես Մակարյան, Կիմ Աբելյան, Անասնաբուժական կլինիկական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, «Ստամպա», 2002 — 256 էջ։