Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ նուիրել

վանկեր՝ ն(ը)•վի•րել

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

նվեր տալ, ընծայել, պարգևել ◆ Տոնոյանն է ինձ նվիրել այս վարդը։ (Հրաչյա Քոչար)
նվիրաբերել, անվերապահորեն տալ՝ հատկացնել՝ ծառայեցնել որևէ բանի՝ նպատակի՝ վեհ գաղափարի և այլն ◆ Ես քնարս նվիրեցի վիշտ երգելու և տանջանք։ Հովհաննես Հովհաննիսյան
զոհել, զոհաբերել ◆ Նրանք իրենց կյանքը նվիրեցին հայրենիքի ազատագրմանը։ Ստեփան Մալխասյանց
ձոնել ◆ Իր նոր տաղը նա նվիրել է ընկերոջը։
հատկացնել, տրամադրել ◆ Դու կարո՞ղ ես մի կես ժամ ինձ նվիրել: ԲԿ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ dedicate, devote, present, donate, consecrate, spare գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ дарить (ru) ‎(daritʹ), подарить (ru) ‎(podaritʹ), подносить (ru) ‎(podnositʹ), поднести (ru) ‎(podnesti), преподносить (ru) ‎(prepodnositʹ), преподнести (ru) ‎(prepodnesti), даровать (ru) ‎(darovatʹ), жертвовать (ru) ‎(žertvovatʹ), пожертвовать (ru) ‎(požertvovatʹ), посвящать (ru) ‎(posvjaščatʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։