նրբաբանություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [nɾbɑbɑnutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ն(ը)ր•բա•բա•բա•նութ•յուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. բառերի և արտահայտությունների նրբերանգերի հմուտ գործադրությամբ՝ օգտագործումով խոսելը՝ գրելը՝ արտահայտվելը
  2. նրբաբան լինելը
  3. նրբաբանական խոսք
  4. (ոճբ․) հակասությունների՝ տրամաբանորեն իրար բացասող հասկացությունների կապակցությունը որպես արտահայտչականության սաստկացման ոճաբանական հնար (օքսիմորոն, օրինակ՝ անուշ դառնություն)
  5. ոճական դարձույթ, որ կազմվում է հակիմաստ բառերի հարադրությամբ

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. նրբախոսություն, նրբալեզվություն, նրբասացություն

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ֆ․Հ․ Խլղաթյան, Ոճաբանական տերմինների բառարան տեղեկատու, Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1976 — 111 էջ։