շամանություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ʃɑmɑnutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ շա•մա•նութ•յուն 

Գոյական

1. ոգու պաշտպանմունք, Հյուսիսային ու Միջին Ասիայի մի քանի ժողովուրդների և Ինդոնեզիայի բռնիկ ժողովուրդների մոտ գոյություն ունեցող կրոն, որ հիմնված է ոգիների պաշտամունքի մոգությունների՝ կախարդանքների հավատի վրա
2. շամանի կոչումը՝ զբաղմունքը, մոգությունը
3. (կրոն․) լայն իմաստով` նախնադարյան հավատալիքների և մինչդասակարգային հասարակության տրոհման դարաշրջանի պաշտամունքի հատուկ ձև

Հոմանիշներ

1. տե՛ս մոգություն

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝ Աղբյուրներ Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։ Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։ Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։ Յու․ Ա․ Բախնիկին, Մ․ Ս․ Բելենկի, Ա․ Վ․ Բելով և ուրիշ․։ Մ․ Պ․ Նովիկովի խմբ․, Աթեիստի գրպանի բառարան («Հայաստան» հրատարակչություն), Երևան, 1983 — 308 էջ։