շանթ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ʃɑntʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ շանթ

վանկեր՝ շանթ 

Ստուգաբանություն

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *k՛unt- արմատից:

Գոյական

1. մթնոլորտային էլեկտրականության պարպում օդում՝ սովորաբար լուսավոր զիգզագաձև գծի ձևով, կայծակ
2. կայծակի հարված որևէ առարկայի
3. (փխբ․) սաստիկ հուզմունք (զայրույթ, կիրք և այլն) արտահայտող փայլ աչքերում ◆ Աչքերի շանթով նա կարծես հիպնոսում էր մանկամարդ կնոջը:
4. (փխբ․) սուր՝ կշտամբալից՝ խարազանող խոսքեր՝ արտահայտություններ, սուր կշտամբանք՝ ծաղր՝ քննադատություն ◆ Լեռ Կամսարը ծաղրի շանթեր արձակեց կյանքի արատավոր կողմերի վրա:
5. (փխբ․) հարված, խոցում ◆ Մի տեղ էլ անմեղ կուսական սրտեր, զգալով սիրո առաջին շանթեր, ձեռք-ձեռքի տված երգում են, պարում:Վահրամ Մավյան

Արտահայտություններ

Ի արտաքին հոլովում
	Եզակի թիվ	Հոգնակի թիվ
Ուղղ.	շանթ(ը)	շանթեր(ը)
Սեռ.	շանթի	շանթերի
Տր.	շանթի(ն)	շանթերի(ն)
Հայց.	շանթ(ը)	շանթեր(ը)
Բաց.	շանթից	շանթերից
Գործ.	շանթով	շանթերով
Ներգ.	շանթում	շանթերում

Բաղադրյալ բառեր
շանթաբեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ молния, угроза, огонь վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։