շանթ
Վիքիբառարան-ից
Հայերեն
Դասական ուղղագրութեամբ՝ շանթ
Վանկեր՝ շանթ
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Բնիկ հնդեվրոպական՝ *k՛unt- արմատից:
Գոյական
- մթնոլորտային էլեկտրականության պարպում օդում՝ սովորաբար լուսավոր զիգզագաձև գծի ձևով, կայծակ
- կայծակի հարված որևէ առարկայի
- (փխբ․) սաստիկ հուզմունք (զայրույթ, կիրք և այլն) արտահայտող փայլ աչքերում ◆ Աչքերի շանթով նա կարծես հիպնոսում էր մանկամարդ կնոջը:
- (փխբ․) սուր՝ կշտամբալից՝ խարազանող խոսքեր՝ արտահայտություններ, սուր կշտամբանք՝ ծաղր՝ քննադատություն ◆ Լեռ Կամսարը ծաղրի շանթեր արձակեց կյանքի արատավոր կողմերի վրա:
- (փխբ․) հարված, խոցում ◆ Մի տեղ էլ անմեղ կուսական սրտեր, զգալով սիրո առաջին շանթեր, ձեռք-ձեռքի տված երգում են, պարում:(Վլադիմիր Մայակովսկի)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | շանթ(ը) | շանթեր(ը) |
| Սեռ. | շանթի | շանթերի |
| Տր. | շանթի(ն) | շանթերի(ն) |
| Հայց. | շանթ(ը) | շանթեր(ը) |
| Բաց. | շանթից | շանթերից |
| Գործ. | շանթով | շանթերով |
| Ներգ. | շանթում | շանթերում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
