շանորդի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ շա•նոր•դի 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական


Մուշ, Բաղեշ՝

  1. (հյհյ․) անպիտան, շան որդի, շան ծնունդ ◆ Գնա կորի, շանորդի։ (Տիգրան Նավասարդյան) ◆ Շանորդի փրչոտներ, դու էսա օխտը տարի ա ընչի՞ թաքավորի խարճը չեք տալըմ։ Հժհք
  2. մտերմական հանդիմանություն ◆ Տո՛, շանորդու շան տղա, ըսկի տաճար չըս գացի, ըսկի կանթեղ չըս տեսի՞։ Բնս
  3. շատ ճարպիկ, շատ խորամանկ

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]