շանորդի
Արտաքին տեսք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʃɑnɔɾˈdi]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ շա•նոր•դի
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Գոյական
Մուշ, Բաղեշ՝
- (հյհյ․) անպիտան, շան որդի, շան ծնունդ ◆ Գնա կորի, շանորդի։ (Տիգրան Նավասարդյան) ◆ Շանորդի փրչոտներ, դու էսա օխտը տարի ա ընչի՞ թաքավորի խարճը չեք տալըմ։ Հժհք
- մտերմական հանդիմանություն ◆ Տո՛, շանորդու շան տղա, ըսկի տաճար չըս գացի, ըսկի կանթեղ չըս տեսի՞։ Բնս
- շատ ճարպիկ, շատ խորամանկ
Հոմանիշներ
[խմբագրել]Արտահայտություններ
[խմբագրել]Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։