Jump to content

շիթիլ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ շի•թիլ 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Գոյական

  1. (գվռ․) սածիլ
  2. ասվում է այն մարդու մասին, որ առանց հրավիրվելու ընկերանում է մեկին՝ մի խմբի որևէ տեղ գնալիս՝ որևէ բան անելիս և այլն

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. տե՛ս սածիլ

Արտահայտություններ

[խմբագրել]
  1. շիթիլ լինել՝ դառնալ - անկոչ կերպով ընկերանալ, մասնակցել

Աղբյուրներ

[խմբագրել]