շիրիմ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ʃiˈɾim]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ շիրիմ

վանկեր՝ շի•րիմ 

Ստուգաբանություն

Ծագումն անհայտ է։ Հազիվ թե կապ ունենա հնդեվրոպական *(s)ker- «կտրել, անջատել» արմատի հետ (*skher->շիր- անցմամբ)։

Գոյական

1. գերեզման, դամբարան
2. գերեզմանաքար, շիրմաքար
3. (փխբ․) սպանդանոց, մարդկանց մասսայական կոտորածի վայր

Հոմանիշներ

1. գերեզման, դամբան, դամբարան, տապան, (փխբ․) աճյուն, հողաթումբ
2. տե՛ս գերեզմանաքար

Արտահայտություններ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ могила (ru) ‎(mogila), надгробный камень (ru) ‎(nadgrobnyj kamenʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։