շնորհալիր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʃnɔɾhɑˈliɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ շ(ը)•նոր•հա•լիր
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Ածական
- շնորհներով՝ ձիրքերով՝ ընդունակությունններով առատորեն օժտված, շատ շնորհներ՝ ձիրքեր ունեցող
- շատ ընդունակ, տաղանդավոր
- շնորհալիություն արտահայտող՝ պարունակող
- գեղեցիկ, գեղեցկությամբ օժտված
- (կրոն․) աստվածային շնորհ(ներ)ով լի
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- շնորհալի, շնորհալից, շնորհաշատ, շնորհավետ, շնորհառատ, մեծաշնորհ, բարձրաշնորհ, տաղանդավոր, տաղանդաշատ, շնորհազարդ, շնորհազգյաց, շնորհամեծ, շնորհաշուք, շնորհունակ, գերաշնորհ, ընդունակ, բազմաշնորհ, (հզվդ․) շնորհավոր, առավելաշնորհ, հրաշաշնորհ, (ժղ․) շնորհքի տեր
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։